Kur Fjalet Mungojne - Alban Skenderaj
Bm
Ti ulur në një stol e vendosur shikon
Ti me dyshimet e tua që vet i ndihmonë
D E
Heshtja lehtë të pushton
A D
dhe fjlaët e ndjera s`të vinë
Bm E
Ndoshta një krenari të kotë
A Bm
Kërkon ti të mbrosh me vështrim
D A Bm
Pastaj ëmbël me shfaqesh papritur
D A Bm
dhe me gjen të pa përgaitur
D A Bm
Dorën ma merr dhe fortë ti ma shtrengon
D A Bm
më e forta ndjenjë e arritur
D A Bm
Ti nuk gjen dot forcën të më shohësh në sy
D A Bm
Ndihem i vetmuar kur jemi të dy
Bm
Ti bukur e kupton më s`do jet si njëherë
Ti rolin tënd vazhdon por frika të merr
D E
Heshtja nisë të braktisë
A D
dhe lotët e ndjera te vinë
Bm E
Zemra trokitjen e nisë
A Bm
Tashmë i vertetë ky trishtim
D A Bm
Pastaj ëmbël me shfaqesh papritur
D A Bm
dhe me gjen të pa përgaitur
D A Bm
Fjalët e tua vonë po tingëllojnë
D A Bm
Ato fjalë që dikur i kam pritur
D A Bm
Fjalët e ndërtojnë një lumturi
D A Bm
Ndihem i vetmuar kur jemi të dy
D A Bm
Ti nuk gjen dot forcën të më shohësh në sy
D A Bm
Ndihem i vetmuar kur jemi të dy
G A Bm E G A Bm
ooooOOooooOOoooo
G A Bm E G A Bm
ooooOOooooOOoooo.