D
Un repoludo gaiteiro
de pano sedán vestido,
como un príncipe cumprido,
cariñoso e falangueiro,
entre os mozos o primeiro
e nas ciudade sen par,
tiña costume en cantar
aló pola mañanciña
Estri.
G D
Con esta miña gaitiña
A D
ás nenas hei de engañar.(Bis)
D A D G RE A RE G RE LA RE
A A LA LA LA la?????.............................LA
D
Sempre pola vila entraba
G D
con aquel de señorío
D
sempre con puxante brío
G D
co tambor se acompasaba
G
e se na gaita sopraba
A D
era tan dóce soprar
G A D
que ben fixera en cantar
G A D
aló pola mañanciña
Estri.
( Apartir de aquí es toda igual)
Todas por el reloucaban,
todas por el se morrían,
se o tiñan cerca sorrían,
se o tiñan lonxe choraban;
mal pecado non coidaban
que n?aquel seu frolear
tiña costume en cantar
aló pola mañanciña
Estri.
Camiño da romaría
debaixo dunha figueira,
cánta meniña solteira
quérote lle repetía
y el coa gaita respondía
por a todas embaucar,
pois ben fixera en cantar
aló pola mañanciña
Estr.
.
Nas festas, cánto contento
canta risa das fiadas
todas, todas namoradas
deranlle o seu pensamento
e el que de amores sedento
quixo a todas engañar
cando as viu despois chorar
cantaba nas mañanciñas
G D
Non sexan elas toliñas
A D
non veñan ao meu tocar(Bis)
Quizás la letra no sea del todo correcta
.
jomecho@